5 Simple Statements About my village eassy in marathi Explained

5 Simple Statements About my village eassy in marathi Explained

Blog Article

गणेश उत्सवाच्या निमित्ताने गावात वेगवेगळे कार्यक्रम आयोजित केले जातात. गावात नऊ वर्षातून एकदा लक्ष्मी देवीचा उत्सव साजरा केला जातो. महालक्ष्मी उत्सव नऊ दिवस असतो. हे नऊ दिवस केव्हाच केव्हा निघून जातात समजतच नाही.

आपण असे म्हणू शकतो की खेडी हा अर्थव्यवस्थेचा कणा आहे. तसेच, माझे गाव भारतातील सर्व गावांचा एक भाग आहे जेथे लोक अजूनही शांततेत आणि समाधानाने राहतात .

शिवाय, उन्हाळा हा कापणीचा हंगाम आहे म्हणून मी क्वचितच कोणते पीक पाहिले आहे. याशिवाय, पूर्वी अधिक माती आणि विटांनी बनलेली घरे असायची पण आता परिस्थिती बदलली आहे आणि पक्के घरांची म्हणजे काँक्रीट आणि इतर सामग्रीने बनलेली घर असलेली संख्या वाढली आहे.

पाऊसाळा आल्यानंतर, माझं गाव स्वच्छतेतलं प्रती जनांनी सक्रिय रूपांतर केलं आहे.

या सर्वांशिवाय रात्रीच्या वेळी थंड वारा आणि दिवसा उबदार पण आल्हाददायक वारा जाणवतो.

गावचं स्वच्छतेचं समर्थन तीन आधारांत निर्मित, तीनांचं एक समृद्ध समर्थ गाव.

गावचं प्रत्येक क्षण, प्रत्येक स्थान स्वच्छतेतलं समर्थ और जागरूक.

सुट्टीत जेव्हा जेव्हा मी गावी जातो, तेव्हा तेव्हा शहरात मनावर आलेली मरगळ तेथे पळून जाते आणि तेथील उत्साह, चैतन्य मनात भरून घेतो. निळे आकाश read more आपली विशालता मला तेथेच दाखविते, स्वच्छ वाहते पाणी किती निर्मळ असते याची प्रचीती मला तेथेच मिळते.

गावातील एक लहानसा दवाखाना आणि गावा जवळून वाहणारी नदी. माझ्या मामाचे गाव “परळी”, पाली जवळ वसलेले हे गाव, अतिशय टुमदार आहे. गावाभोवती उंच उंच डोंगर आहेत. बारमाही हिरव्यागार वनराईने बहरलेले असतात. चहू बाजूने डोंगर असल्यामुळे गावाचे हवामन फार थंड असते. उन्हाळ्यात सुद्धा हवेत गारवा जाणवतो. जवळून वाहणारी कुंदा नदी त्या गारव्यात अधिक भर घालते. त्यामुळे माझी उन्हाळी सुट्टी येथे फार मजेत जाते.

माझे गाव सखल भागात आहे जिथे जोराचा पावसाळा आणि थंड हिवाळा असतो. सुट्ट्यांमुळे मी बहुतेकदा माझ्या गावाला उन्हाळ्यात भेट देतो. उन्हाळ्यात गाव शहरापेक्षा खूप थंड असले तरी.

माझ्या गावात जाण्यासाठी दोन मार्ग आहेत; एक सार्वजनिक वाहतुकीने आणि दुसरे खाजगी वाहनाने.

आमच्या घरासमोर आमच शेत आहे. आजीने तिकडे खूप फळभाज्या लावून ठेवल्या आहेत. आजोबा तिकडे भातशेती पण करतात.

परंतु मला गावावरून घरी जायचे मनच होत नाही. गावी केलेली खूप मज्जा मला सतत आठवत होती. 

वार्षिक परीक्षा जवळ आली की मला आधीपासूनच गावी जाण्याचे वेध लागतात. परीक्षेच्या शेवटच्या दिवशी तर माझा आनंद गगनात मावेनासा होतो. कारण आता गावी जाण्याची तैय्यारी घरी सुरु होणार असते.